Het is donderdagavond, kwart voor elf en ik kom thuis van de tweede ziekenhuisdag. Nu dan maar even uiteenzetten wat er de afgelopen dagen is gebeurd, voor wie het nog niet heeft gehoord.
Dinsdagavond, na de MRI die eigenlijk vrij soepel was verlopen, ging het plotseling helemaal mis. Tijdens het eten kon Iris ineens niet meer praten. Na veel paniek en gedoe heb ik haar maar in bed gelegd en ging het na een half uurtje weer wat beter. Daarna zijn we ‘gewoon’ gaan slapen en woensdagochtend leek het weer redelijk te gaan. Toch gebeld met de huisarts en de oncoloog. Die zei dat we direct naar de Spoedeisende Hulp moesten gaan. Daar kregen we te horen wat iedereen al vreesde: uitzaaiingen in het hersenvlies. Verward, geheugenverlies, duizeligheid, misselijk, slecht zien, verminderde concentratie, opeens valt alles op z’n plek. Iris werd woensdag meteen opgenomen in het OLVG en is de volgende dag per ambulance overgebracht naar het AvL. En daar ligt ze nu. De behandeling met BRAF remmers is vanavond gestart. De komende dagen/week zijn cruciaal. Dan weten we of deze behandeling, die er op gericht is de tumorgroei te stoppen of te vertragen, aanslaat. We duimen ons de blaren op de vingers en hopen er allemaal het beste van.