Het had nog wat logistieke voeten in aarde, maar het is geregeld: Iris komt morgen (zat 8/12) naar huis. Er wordt een hoog/laag bed in de kamer geplaatst en er komt 24/7 thuiszorg. Ze krijgt nog medicijnen om eventuele epileptische aanvallen te voorkomen, maar verder niks. Als het nodig is krijgt ze pijnbestrijding, maar gelukkig blijkt op het moment nergens uit dat ze pijn heeft. Ze is heel rustig, slaapt bijna voortdurend. Praten lukt echt niet meer. Vandaag was ze wel veel aanhankelijker dan gisteren, ze pakt je hand, knuffelt zelfs. En geeft gul een kus, gevraagd en ongevraagd. Zij houdt gelukkig nog steeds heel veel van ons en wij, wij houden zielsveel van haar.